[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Jaros³aw Abramow_$newerlyAlianciTomCa³oœæ w tomachPolski Zwi¹zek NiewidomychZak³ad Wydawnictw i NagrañWarszawa 1993T³oczono pismem punktowym dlaniewidomych w Drukarni PZN,Warszawa ul. Konwiktorska 9.Przedruk z wydawnictwa"Versus", Bia³ystok 1990Pisa³ W. CagaraKorekty dokona³y:E. Chmielewskai K. KrukJaros³aw Abramow_$newerlynajwiêksz¹ popularnoœæ zdoby³jako dramatopisarz, twórcatakich g³oœnych sztukteatralnych jak "Anio³ nadworcu" (1965), "Derby w pa³acu"(1966), "Darz Bór" (1974), czy"Maestro" (1982). Jest te¿autorem licznych s³uchowiskradiowych, z których "Licytacja"i "Piêæ minut s³awy"reprezentowa³y Polskê naKonkursie "Prix Italia" i nadanezosta³y przez wiele radiofoniizagranicznych."Klik_$klak" (1972) wystawionyprzez dwadzieœcia teatrów wPolsce, grany ponad osiem lat naScenie Kameralnej TeatruPolskiego w Warszawie (osi¹gaj¹crekordow¹ liczbê blisko 500przedstawieñ) uznano zanajwiêkszy sukces powojennejkomedii polskiej. Sukces tenzawdziêcza³ autor w du¿ymstopniu odwadze politycznej,dziêki wprowadzeniu na scenêpu³kownika Legionów iprzedwojennego dyplomaty jakorównoprawnych partnerów dyskusjiz komunistycznym ministrem.Jaros³aw Abramow_$newerly jestwspó³twórc¹ Studenckiego TeatruSatyryków "S$t$s" w Warszawie.Tam debiutowa³ jako autorskeczów i piosenek. Jestkompozytorem wielu popularnychmelodii, w tym s³ynnych"Okularników" AgnieszkiOsieckiej. Utwory pisane dla"S$t$s_u" opublikowa³ w tomie"Co pan zg³asza?" ("Czytelnik",1977). Ostatnio, po d³u¿szympobycie w Kanadzie znówprzypomnia³ siê jako satyryk,wydaj¹c cykl opowieœci "PanZdzich w Kanadzie".Powieœæ "Alianci" czytana wRadio Wolna Europa w znakomitejinterpretacji AndrzejaChomiñskiego wzbudzi³a olbrzymiezainteresowanie. Chocia¿ opisanaw niej historia amerykañskiejza³ogi superfortecy B_#29 wrzeczywistoœci nie mia³amiejsca, podobny wypadek zdarzy³siê w 1944 roku. "Alianci" mimo¿e s¹ dzie³em literackiejfikcji, œciœle trzymaj¹ siêfaktów i oparci s¹ naszczegó³owej dokumentacjihistorycznej, w tworzeniu którejwspó³uczestniczy³ KrzysztofTopolski.Krzysztofowi Topolskiemu -pomys³odawcy i twórcydokumentacji historycznej tejksi¹¿kiAutorWstêpPomys³ napisania tej ksi¹¿kinie jest mój. Powsta³ w g³owieKrzysztofa Topolskiego. Od dawnaby³ jego marzeniem i obsesj¹.Szczególnie gdy znalaz³ siê naZachodzie. Krzysztof, zanimwyjecha³ z Polski w 1969 roku,zd¹¿y³ przesiedzieæ rok wwiêzieniu jako m³ody studentzamieszany w tak zwane WypadkiMarcowe. Potem wyemigrowa³ doSzwecji, a stamt¹d do Kanady. WPolsce znaliœmy siê s³abo.Dzieli³a nas spora ró¿nicawieku. Co prawda, Krzysztof zca³¹ pewnoœci¹ twierdzi, ¿e da³mi kiedyœ do oceny swójkabaretowy tekst, a jaskwitowa³em go s³owami: -"Zdolny ch³opiec, tylkoniepotrzebnie siê tak wychyla".Absolutnie jednak sobie tego nieprzypominam.Nasza w³aœciwa znajomoœæ iprzyjaŸñ zaczê³a siê po moimprzyjeŸdzie do Toronto w roku1985. Moja ¿ona otrzyma³apropozycjê stypendiumpodoktoranckiego od znanegoprofesora Johna Rodera. Badaniate prowadzi do dziœ wnowoczesnym oœrodku naukowym, ws³ynnym szpitalu Mount SinaiHospital. Wziêliœmy ze sob¹nasz¹ ma³¹ córeczkê Marysiê,która tu zaczê³a chodziæ doszko³y. Rodzina wiêc pracowa³a,tylko ja jeden nie bardzowiedzia³em co ze sob¹ robiæ.Trochê uczy³em siê angielskiego,trochê pracowa³em nad przeróbk¹mojej ostatniej sztuki"Maestro", która w wersjiangielskiej by³aby bardziejzrozumia³a dla tutejszejpublicznoœci.Krzysztof w tym okresie bardzomi pomóg³. Przede wszystkimwci¹¿ przypomina³, ¿e powinienempisaæ i nie wpadaæ wniepotrzebne frustracje z powodubraku konkretnego zajêcia. Dlaotuchy t³umaczy³ teksty moichpiosenek na angielski i próbowa³je gdzieœ uplasowaæ. Samosi¹gn¹³ wysok¹ pozycjêmaterialn¹, sta³ siê wziêtymbiznesmenem, fakt ten jednak (corzecz rzadka) nie zabi³ w nimduszy artysty i sk³onnoœci domarzeñ. Dalej dysponowa³ch³opiêcym zapa³em i niespo¿ytymŸród³em entuzjazmu.W lecie 1986 roku zaproponowa³mi krótki wypad na wakacje.Ruszyliœmy na pó³noc. WkrótceznaleŸliœmy siê nad piêknymjeziorem "Loon", które w swejmelancholijnej krasieprzypomina³o nieco nasze jezioraaugustowskie z dawnej,dziewiczej ery. Nad wysokimurwistym brzegiem rozbiliœmynamiot. "Loon" to nazwa ptakazbli¿onego do naszego perkoza.Mo¿e oznaczaæ równie¿ g³upca,cz³owieka, który zrobi³ nagle coœniedorzecznego. Pasowa³a do nasjak ula³. By³a ksiê¿ycowa noc,popijaliœmy ostro koniak,przegryzaj¹c go cha³w¹ (ktom¹dry tak robi?) i jak dwajlunatycy b³¹dziliœmy w myœlachnad tym jeziorem "Loon". Tylkoszelest rakunów, czyli szopówpraczy, które nic nie robi¹csobie z naszej obecnoœci,bezczelnie dobiera³y siê dospi¿arni, przywo³ywa³ nas czasemdo rzeczywistoœci. Na szczêœciecha³wê trzymaliœmy przy sobie. Iw tej niezwyk³ej sceneriiKrzysztof zwierzy³ mi siê zeswego pomys³u napisaniascenariusza filmowego na tematstosunków Wschód_$zachód. Rzeczmia³a dotyczyæ Rosji i Ameryki,dziaæ siê w roku 1945, opieraæna historycznej dokumentacji ibyæ tak atrakcyjna, by porwa³aprzeciêtnego amerykañskiegowidza. Co wa¿niejsze, ten prostyfilm mia³ ukazaæ straszliwymechanizm grozy wspo³eczeñstwie totalitarnym iprzeciwstawiæ go wielkiejnaiwnoœci Zachodu, ujawniænieadekwatnoœæ tych samych s³ów,które w obu systemach tak bardzoco innego znacz¹. Ka¿dy, ktopozna³ na w³asnej skórzerzeczywistoœæ realnegosocjalizmu, zna tê wœciek³¹bezradnoœæ, kiedy próbuje swojedoœwiadczenia przekazaæ komuœ zZachodu, i ten, pe³en najlepszejwoli, s³ucha tych wywodów zuprzejmym uœmiechem, nicabsolutnie nie rozumiej¹c.Pomys³ uzna³em za œwietny,tylko nie na moje si³y.Krzysztof przekonywa³ mnie,¿ebyœmy spróbowali. Sam zacz¹³snuæ pierwsze zrêby fabu³y.Wyda³a mi siê interesuj¹ca.Zabawa powoli zaczê³a wci¹gaæ. Wparê dni naszkicowaliœmypierwszy zarys akcji i wymyœlilig³ównych bohaterów. Terazpozostawa³o to napisaæ. Wpierwotnym zamierzeniu tenscenariusz mia³ liczyæ oko³o stustron. Na dowód tego, ¿ewszystko traktuje powa¿nie,Krzysztof zaproponowa³ mi coœ wrodzaju prywatnego stypendium,które umo¿liwi³oby mi pracê nadscenariuszem. Jednoczeœnieobieca³ pomóc we wszystkichsprawach merytorycznych idostarczyæ pe³n¹ dokumentacjêhistoryczn¹. Wszystkie potrzebnerealia. Mimo i¿ z zawodubiznesmen, wiedzê z zakresunajnowszej historii, szczególniezaœ II wojny œwiatowej mia³tak¹, ¿e z powodzeniemzapewni³aby mu katedrê natutejszym Uniwersytecie. Takwiêc maj¹c ¿mudny "research",jak mówi¹ dumnie Amerykanie, zg³owy, przyst¹pi³em do pracy.Normalnie zbieranie materia³ówzajê³oby mi mnóstwo czasu, maj¹cpod bokiem Krzysztofa, posz³o midu¿o szybciej.Po napisaniu pierwszej sceny,która liczy³a sobie piêtnaœciestron, szybko zorientowaliœmysiê, ¿e temat przerós³ zamiary iscenariusz ten nie bêdziekrótki, ale d³ugi, w ogóleprzestanie byæ scenariuszem, a... [ Pobierz całość w formacie PDF ]