[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->Ankieta cichociemnegoAlfred PaczkowskiSpis treściOd autoraSłowo od autora do II wydaniaCzęść pierwszaCzęść drugaZałącznikiInformacja o cichociemnychObsada personalna Komendy Obszaru 2. Białystok ZWZ-AKDokument Działanie zbrojne na więzienie w PińskuPróba podsumowaniaCichociemnym,którzy oddali swe życie Tobie,OjczyznoOd autoraTo prawda, że ostatnia wojna zmusiła mnie do ruchliwego trybu życia i może dlatego mówią mibliscy, iż mam coś do powiedzenia, że moje wspomnienia z tamtych lat, spisane dla pamięcio odeszłych, dla świadomości młodych, będą finałem żołnierskiego trudu. Może. Łatwiej jednak byłoznosić nieraz żołnierski trud, niż zmusić pamięć do ożywienia odległych już spraw. Jeśli to zadaniepodjąłem, to na pewno nie dla własnej chwały, lecz dla utrwalenia nazwisk i czynów:- mych licznych, wspaniałych, jakże nieraz bohaterskich podwładnych z dywersyjnych działań„Wachlarza”, Kedywu, partyzanckich i powstańczych akcji- mych rozważnych i ofiarnych przełożonych, którzy często byli mi wzorem umiłowania Ojczyzny- mych najbliższych towarzyszy walk-cichociemnych jak ja, ale w ogromnej już większościnieżyjących.Niech mi będzie wybaczone pominięcie osób lub faktów zapomnianych czy ze względówkonspiracyjnych mało znanych, a więc otwierających pole do domysłów, których lepiej jednak niesnuć.Słowo od autora do II wydaniaDziękuję wszystkim Czytelnikom, a szczególnie mym korespondentom, za zainteresowanie mojąksiążką, wyrażone po prostu rozkupieniem jej szybszym, niż mogłem się spodziewać. Nie starczyłojej dla wszystkich, Wydawnictwo więc postarało się o II wydanie, które poprawiłem w szczegółachi uzupełniłem: zwartą informacją o cichociemnych, obsadą personalną Obszaru II AK Białystok orazmeldunkiem Przyjaciela, „Donata” (Jana Piwnika), z opanowania więzienia w Pińsku, gdzieoczekiwałem najgorszego. Wymieniłem też bądź dodałem kilkanaście fotografii.Niestety, nie mogłem poszerzyć mych wspomnień o opracowanie dziejów Okręgu AK „Forteca”(Brześć-Polesie) ani dać przeglądu działań bojowych 30. DP AK, bo nie czuję się do tego powołany.Zrobią to lepiej bardziej kompetentni. Zgodnie z sugestiami Wydawnictwa powracam dopierwotnego, mniej mylącego, tytułu:Ankieta cichociemnego.Część pierwszaIOd zarania dziejów narody walczyły ze sobą. Kiedyś Pan Bóg się zirytował i wykopał duży dół,potem wypełnił go błotem i zalał wodą, żeby stworzyć tereny niedostępne i żeby ludzie nie mieli o cowalczyć. Tak powstało Polesie, kraj ciągnący się na wschód od Bugu przez dorzecze Prypeci aż dodalekiego Homla.Niestety, nie był to kraj spokojny. Walczyli o niego książęta ruscy, litewscy, chanowie krymscyi polscy królowie. Nie wiem, czy woda na poleskich bagnach wywodzi się z czasów stworzenia...ale było w niej dużo ludzkich łez i krwi.Rodzina mojej matki i ja sam pochodzimy z Polesia. Dzieciństwo jednak spędziłem w Odessie,poznając lepiej czarnomorskie wybrzeże niż moje rodzinne strony.Nadeszła I wojna światowa, niosąca zagładę milionom łudzi, potem Rewolucja w Rosji,detronizująca cara: Nie zdawałem sobie sprawy z tych wielkich wydarzeń. Odczułem natomiastboleśnie śmierć ojca, który zmarł w Odessie, nie doczekawszy Polski niepodległej.Do Odessy weszli Austriacy i wtedy matka moja zdecydowała się wrócić do Polski. Po wieluperypetiach wylądowaliśmy w Brześciu nad Bugiem. Był rok 1920.Niepodległość przyjąłem jako rzecz naturalną. Zapisano mnie do polskiej szkoły. Z roku na roknarastały coraz większe trudności życiowe. Ciężko chora matka nie była w stanie pracowaćzarobkowo. Spekulacje moich dziadków i nieuczciwość kontrahentów pozbawiły nas spadku.Z trudem dobrnąłem do matury, dorabiając korepetycjami, co nie ułatwiało mi nauki. Osiem latpobytu w szkole, choć niełatwe, nie stało się jednak pasmem udręki. Młodość ma swoje prawa...i swój punkt widzenia. Cieszyłem się życiem, kopałem z kolegami piłkę i chodziłem na wagary.Brześć opływają dwie rzeki, wystarczyła wolna godzina, żeby popływać w Muchawcu albopoplażować. Koledzy moi z różnych grup narodowościowych i środowisk społecznych tworzylipiękną mozaikę, w której dzięki dyrekcji szkoły istniała pełna harmonia. Nie były nam znaneantagonizmy narodowościowe czy klasowe.Społeczeństwo w Brześciu w latach dwudziestych składało się w dużej mierze z Żydów i Rosjan(emigrantów). Ci ostatni powoli polonizowali się. Brześć stawał się handlową stolicą kresówwschodnich, konkurując ze Lwowem i Wilnem. Największe obroty uzyskiwano z handlu skórąi drewnem, wycinanym w północnej strefie Polesia. Zjawiali się kupcy z Wiednia, a nawet z Anglii iFrancji. Powstawały hotele, restauracje, przyjeżdżali aktorzy z Warszawy i znane drużyny piłkarskie.Miasto rozwijało się znakomicie, chociaż obok trwała bagnista, niemal egzotyczna puszcza.Przewrót majowy znalazł swe odbicie w Brześciu przede wszystkim w wojsku i administracji.Zarządzono ostre pogotowie przez kilka dni, a potem ulicami miasta przedefilowały pułki tegoogromnego garnizonu. Nastąpiły pewne zmiany w administracji, które mnie nic a nic nie obchodziły,bo miałem zupełnie inne zainteresowania.Wkrótce pojechaliśmy z kolegami na obóz Przysposobienia Wojskowego do Dubicy nad Bugiem, [ Pobierz całość w formacie PDF ]